Wegkijken of oppakken?

Avond, Jaarbeursplein, Utrecht Centraal Station. Het  treinverkeer van Utrecht richting Den Bosch ( en Tilburg) gestremd. Als  alternatief nam de Interliner 401 naar Breda, en dan overstappen naar Tilburg.

Wachtende op de bus, werd mijn smartphone uit mijn handen geslagen door iemand zonder vaste verblijfplaats (mooi woord voor zwerver). Huh?

Ik kon twee dingen doen, telefoon weer oprapen en doen alsof er niks aan de hand was, of de man aanspreken. Wanneer ik ‘niks aan de hand’ zou doen, dan gaf ik me over aan wat velen doen; ‘het is onveilig op straat en we kunnen er niks aan doen’. Nee, dus de man achterna gegaan en gevraagd naar het waarom.

Hij was verbaasd dat ik hem aansprak en na dat moment begon hij te schelden en te meppen. Uithalen naar mijn neus. Ik veerde terug, maar liep niet weg, want weglopen is mij overgeven en mij neerleggen dat agressiviteit loont.  Ik bleef maar tegen hem praten, maar omdat ik al heel lang (schoolplein)niet meer had gevochten, kon ik zelf niet een gerichte mep geven. Hij veegde een keer over mijn neus, maar dat deed geen pijn. Het gekke was dat hij ook een stapje terugliep. Praten helpt dus, een beetje. Hij liep weg, ik weer terug naar de bushalte, toen kreeg ik nog een tik op mijn achterhoofd, kennelijk was hij toch niet echt weggelopen. Laf.

Twee mensen vroegen me hoe het ging. Dat was aardig. Een opmerking van eentje zette me aan het denken. Ze zei: er hangen hier toch bewakingscamera’s? Waarom komt er nou niemand? Volgens mij is dat nou juist het probleem van camera’s. Je spaart mensen (lees geld) uit om camera’s op te hangen, maar een camera kan niet fysiek op iemand afstappen. Een klassieke bromsnoragent: “Wat is hier aan de hand?” werkt veel beter. Een camera helpt misschien ACHTERAF om iemand op te sporen, maar dan is het feit al gebeurd. Een nepveiligheidsgevoel geven die dingen.

Echter waarom durven weinigen zich ermee te bemoeien? Kijk eens naar je eigen omgeving of team.  Wanneer iets gevraagd wordt dat niet echt leuk is, blijft het stil. Je hoort ook geen ‘ikke niet’. Weinig bereidheid om verantwoordelijkheid te nemen. Onze cultuur is dat veel beter of grootser moet. En dan wil je niet dat er je iets in de weg wordt gelegd. Jouw keuze is om het fijn te hebben, als de ander het minder heeft, of hulp nodig heeft, is het “ga maar naar iemand anders”. Want dan hoef je je niet bezig te houden met de sores van de ander. Teams opereren daarom regelmatig niet lekker. Dat heeft niks met kennis te maken, maar met de bereidheid eens te kijken naar de vragen en zorgen van de ander.

Wat doe ik ermee.
Naast dat ik niet wil wegkijken, en dat me dat nu dus letterlijk een tik op mijn neus en een kleine brilbeschadiging kostte, laat ik teamleden eens kijken naar de mens achter de collega. Een hele simpele oefening is om bij aanvang het beruchte namenrondje uit te breiden met de vraag: “Waar komt jouw naam vandaan?”. Mensen vertellen dan iets over hun afkomst en familie. Deze simpele vraag haalt barrières weg en genereert interesse ( en dus meer vertrouwen) in teams.

ICT tip
MS word.
Zoeken in een document kies je met de functietoets F5. Wil je je laatste zoekopdracht herhalen, gebruik dan de toetsencombinatie <Shift> en <F4>

Advertisement

Eigen regie

De laatste weken van het jaar zijn voor de een genot en voor de ander een zure appel.
De buitenwereld prikkelt je met kerstboodschappen (doen), voorbereidingen, dure en goedkope kerstbomen, zorgverzekeringen, nog snel een huis (ver)kopen, wie organiseert op het eventuele werk een kerstborrel en alles meer waardoor jouw ‘zalig nietsdoen’-gevoel ver weg is.

De een laat zich hierdoor helemaal gek maken, de ander loopt fluitend rond.
Over de oorzaken hiervan is genoeg gezegd en geschreven, maar voor diegenen welke langzamerhand verlangen naar rust, probeer eens wat tussen de hectiek door.

Want laat je je leiden door anderen, of durf je zelf iets te doen?
Kijk ’s ochtends eens naar je spiegelbeeld en vraag daaraan of het een leuke dag wordt vandaag. Nee?
Mooi, ga je bed weer in en sta over een uur weer op.
Oh, dat gaat niet omdat…….. Er zijn dus tig redenen dat je jezelf van alles oplegt waardoor je een eigen wens ( m’n bed weer in) niet waarmaakt.
“Ja maar, de kinderen moeten naar school, ik moet op tijd op mijn werk of afspraak zijn. Ik moet…”, vul maar in.
Door het Heilig Moeten stuw je je eigen bloeddruk naar de piek van een kerstboom.
Wie is daarmee geholpen? Je omgeving? Die ziet weer dezelfde stresskikker als gisteren.
Vraag eens aan diegenen om je heen welke als een oase van rust rondlopen: “Hoe doe jij dat nou?”. Het antwoord gaat in de richting: ‘Ik heb het even druk als jij, maar ik kies wat IK belangrijk vindt, en wat IK eerst wil doen”.

Door zo’n antwoord raak je weer terug op aarde.
Dus stel gewoon de vraag. De dingen die je wil doen blijven hetzelfde, maar nu heb jij de regie. De dingen moeten niks, jij bepaalt wanneer een ding wordt afgehandeld. Niet andersom.

Wat doe ik ermee
In groepjes mensen en teams zijn altijd mensen die van alles moeten. Die laat ik in een activiteit aan anderen vragen: ”Wat vind jij wat ik moet?”. Vaak is het antwoord: “Je moet van mij helemaal niks”. Dat antwoord is vaak al voldoende om rust te brengen bij de HeiligMoeters.

ICT tip
MS Word
Met een toetsencombinatie het lettertype of grootte veranderen:
Verander lettertype    CTRL+SHIFT+F

Teamprofiel: maak je keuze

Maandag zag ik  het TV- programma ‘de Slag om Brussel’. PR- experts vertelden daarin dat de EU een imagoprobleem heeft ( goh).
De oplossingen verschilden; eentje bleef hangen. Er moet een duidelijke leider en visie komen. Geen opsomming van wat een inwoner van een land aan de EU heeft, maar vertellen wat je ermee wint. En een duidelijke ‘smoel’. Geen bijeenkomst van grijze pakken.
Hoe dat dan moet gebeuren, dat bleef vaag.
Maar het werd me weer eens duidelijk:
Wanneer je samenwerkt en het is niet duidelijk wat wanneer door wie en waarom wordt gewerkt; het team een doormummelende grijze brij blijft. Geen pieken, geen Hoeramomenten en de passie staat in het archief.

Wil je dat jouw team het verschil maakt?

Gooi tijdens een teamoverleg die standaard agenda maar eens weg en doe het volgende:

1. Verdeel je team in twee groepen;
2. Elke groep maakt een advertentie waarin een nieuw teamlid wordt gevraagd;
3. Geef daarin aan wat voor persoon je zoekt;
4. Je zet dit op papier, flipover, Prezi of Powerpoint, want je laat het aan de andere groep zien;
5. Presenteer na 15 minuten je advertentie aan de andere groep. Die presentatie duurt maximaal vijf minuten. Want als je langer nodig hebt om de geschikte persoon te omschrijven, dan weet je eigenlijk nog niet wat je nodig hebt. Dan vertel je nl. een vaag verhaal;

 Inhoud

• Zet in je presentatie waar de persoon aan moet voldoen ( kennis, leiderschap, vriendelijkheid, binding, passie);
• Rangschik dit naar belangrijkheid;
• Motiveer elke keus.

 Presentatie

• Geef een bondige toelichting, dus maximaal vijf minuten;
• Ga in op verschil in rol dat leiders in een team hebben (toegewezen taken, naar zichzelf getrokken taken, volledigheid van team door alle taken bij elkaar).

Duidelijk? Bespreek dan weer in één groep ( je gehele team), wat jullie nog missen. Het is goed mogelijk dat alle genoemde aspecten al bij jullie aanwezig zijn. Maar dat je teamleden ( en jijzelf) nog niet alle vaardigheden laten zien. Bewaar de presentaties en bespreek nog eens een keer.

Zo, was dit een ander/ beter/ sneller/ doelmatiger teamoverleg dan anders?

Wat doe ik ermee

Teams die op cursus komen of ‘moeten’, vinden vaak dat ze allerlei mensen missen die iets kunnen dat zijzelf niet in huis hebben. Het blijkt regelmatig dat een team gewoon alles binnen handbereik heeft. Echter het is nooit besproken wie wat mag doen.

ICT tip

Microsoft Excel

Een handigheidje bij het typen in de cellen van een exceldocument.
Excel herkent getallen en  tekens  en maakt er bijvoorbeeld een datum of formule van. Zo’n zelfdenkend ding is niet altijd handig.

Wanneer je VOOR dat getal of teken een apostrof (‘) typt, dan laat Excel dat cijfer of teken gewoon staan. De apostrof zie je niet in de celopmaak of bij afdrukken, wel in de invoerregel, boven de kolommen.